BETSY GREEN, EEN KORTE BIOGRAFISCHE GESCHIEDENIS
Als kunstenaar maak ik gebruik van historische fotografische technieken. Mijn werk verkent het landschap, met name in afgelegen gebieden van de wereld, en richt zich op mijn passie voor bijzondere bomen en natuurlijke formaties.
Ik gebruik een negentiende-eeuwse draagbare glasplaatcamera om grootschalige foto's op filmformaat te maken. Op een eigentijdse manier reflecteren mijn grootschalige foto's op de negentiende-eeuwse romantische landschapstraditie en de grote salonschilderkunst.
Mijn interesse in fotografie begon tijdens mijn studie aan de Rhode Island School of Design, waar ik les kreeg van Henry Horenstein. Tot de nalatenschap van de fotografische afdeling behoorden Harry Callahan, Minor White en Aaron Siskind; allemaal voorlopers in de strijd van fotografie om geaccepteerd te worden als kunst.
Tijdens mijn postdoctorale studie aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht, Nederland, begon ik mijn interesses voor schilderen en fotografie in één medium te combineren door het idee te onderzoeken om zilvergelatinefoto's te transformeren met behulp van historische chemische recepten. Ik maakte mijn eerste camera obscura tijdens mijn studie aan de Hochschule für Gestaltung und Kunst in Basel, Zwitserland.
In de afgelopen 20 jaar heb ik een geheel eigen interpretatie van het landschap ontwikkeld door te experimenteren met analoge kleurennegatieven. Door gebruik te maken van reflectie en absorptie van licht en lange belichtingen beïnvloed ik de kleurstoffen in de film, waardoor een verbeterde schildertaal in het medium zelf ontstaat.
Mijn werk houdt vast aan de oorsprong van fotografie en haar materialen. Meer dan ooit voel ik de kracht van mijn toewijding om les te geven en fotografie als kunstvorm te verkennen en uit te breiden.
- Betsy Green, september 2023
